Dialogue دیالوگ: December 2012

"All our invention and progress seem to result in endowing material forces with intellectual life, and in stultifying human life into a material force." – Karl Marx

فقط وقتيكه فرد بالفعل انسانى، شهروند تجريدى را به خود بازگردانده باشد...وقتيكه قدرت اجتماعى خود را طورى ادراك و سازماندهى كرده باشد كه ديگر نيروى اجتماعى همچون قدرتى سياسى از او جدا نشود، فقط در آنموقع است كه رهايى انسانى كامل ميگردد.-- کارل مارکس

Sunday, December 2, 2012

"فلسفه دین" هگل مدخل گفتگو با نواندیشان دینی

پیشگفتار

دعاوی نواندیشان دینی در برابر "دین رسمی" و نقد عرصه های بالفعل ستم، هرچند موجه و معقول باشد، لزوما بمعنی "اصالت" دینی آنان و بی اصالتی دینی حاکمیت کنونی نیست. رویکرد بسیاری از اندیشمندان دینی به روش "هرمنوتیکی" خود نشانگر آنست که ادله ایشان بمنزله تعبیر، تفسیر و توضیحی معین و خاص از دین است.

باعث شگفتی است که روشنگران دینی ما با اینکه مشقات فراوانی را تحمل کرده، "شاهدان" فعال زمان بوده و به سهم خویش روحی ستمگر را مستقیما تجربه کرده اند، کماکان به گفتمان خود بعنوان "نقدی درونی" می نگرند و هنوز از گشایش گفتگو و تعامل با متفکران غیر دینی و بعضا "سکولار" امتناع می ورزند.

هنگامی که شکل تنگ و محدود بورژوایی کنار گذاشته شود، ثروت چه

چیزی است جز جهان شمولی نیازها، توانایی ها، لذت ها و نیروهای

تولیدی افراد که درمبادله ای همگانی تولید می شود؟ چه چیزی است

جز تکامل همه جانبه ی کنترل انسان بر نیروهای طبیعت، چه طبیعت

خویش و انچه اصطلاحا «طبیعت» نامیده مَی شود؟ چه چیزی است

جز بسط مطلق گرایشات خلاقانه ی انسان، بدون کوچک ترین پیش

شرطی جز تکامل تاریخی پیشین که تمامیت این تکامل را - یعنی

تکامل کل نیروهای انسانی به معنای دقیق کلمه که با هیچ ملاک و

معیار مرسومی سنجش پذیر نیست - به غایتی در خود تبدیل می کند؟

چه چیزی است جز وضعیتی که در ان ادمی خود را به هیچ شکل

تعیین شده بازتولید نمی کند و تنها تمامیت خود را می افریند و در

جستجوی ان نیست که همان بماند که گذشته بدان شکل داده است
بلکه در حرکت مطلق برای شدن است ؟ کارل مارکس، گروندریسه