واکاوی «هستیشناسی هستی اجتماعی» لوکاچ، بخش «کار»
مقدمه
هستیشناسی هستی اجتماعی، جامعترین و مهمترین اثر جورج لوکاچ است؛ اثری که به دیدهی او حاصل ۳۰ سال تلاش و پژوهش است. لوکاچ در ژوئن ۱۹۷۱ در سن ۸۶ سالگی چشم از جهان فرو بست. خود او در مصاحبههایی در اواخر دههی ۶۰ و نیز در پیشگفتار ۱۹۶۷ بر تاریخ و آگاهی طبقاتی (۱۹۲۳)، بارها به این اثر اشاره و آن را ماحصل نهایی اندیشهی خود معرفی میکند. آنچه زیر عنوان «هستیشناسی...» منتشر شده ، برگرفته از دستنوشتههای نسبتاً کاملی است که هنوز برای انتشار آماده نشده بودند. فصل سوم و چهارم از پارهی نخست، و فصل یکم از پارهی دوم کتاب به ترتیب زیر عنوانهای «هگل»، «مارکس» و «کار» به انگلیسی ترجمه و در سال ۱۹۷۸ منتشر شدند.[1] فصل «کار» که موضوع بررسی جستار کنونی است، برای بار نخست در پاییز سال ۱۹۷۰ در نشریهی «تلوس» زیر عنوان «دیالکتیک کار» انتشار یافته بود.[2] این فصل به سه قسمت تقسیم شده است: ۱ – کار بهمثابهی برنهادهای غایتمند؛ ۲ – کار بهعنوان نمونهای برای کنش اجتماعی؛ و ۳ – رابطهی سوژه-ابژه در کار و پیآمدهای آن.